ÇOBAN DÜĞMESİ

Bahar perisinin unuttuğu mor mendil
Duru sabahların sallanır dizlerinde.
Kuşların ağzında türküden dokunmuş dil,
Apak hatıralar yıkanır izlerinde.

Göksüne yıldızlar morartan buse koymuş,
Ekin tarlalarının sevda kokulu tacı.
Fecrin renklerinden uçup kırlara konmuş
Aşk bahçelerini süsleyen altın bacı.

Orakçı kızların gönlüne arzu koyar,
Yeşil başakların mavi yüzlü çocuğu,
Yıldızları ölümsüz maviliklere boyar,
Sevdalı kırların mavi, altın boncuğu.

Toprak ana, seni, kokusunda yoğurmuş,
Işıklı suların kalbi mavi yıldızı,
Sevdalılar yoluna ateşten tuzak kurmuş,
Ver muratlarını renklerin altın kızı.

Oğuz Tansel
( Kitap-lık, Kasım, 2003, Yıl: 11, Sayı: 66, ss.82-88)
Oğuz Tansel’in 1940 öncesinde yazdığı ve yayınlamadığı
şiirlerden ÇOBAN DÜĞMESİ ilk kez YKY Kitap-lık dergisinin
Kasım 2003, 66. sayısında yayınlandı. Bu şiirin bir özelliği,
Tansel’in daha sonraki şiirlerinde simgesi özelliğini kazanacak
mavi rengin dört kez yer almış olmasıdır. Bir ikinci özelliği
de, şairin o yıllarda aşık olup 1939 yılında evleneceği eşi Kalbiye Tansel’e
adanmış olduğunu düşündürmesidir.